Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για την καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων και θα σας δώσουμε λύσεις σε πιθανά προβλήματα.

Καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων (Μυοκτονία)

Η καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων ονομάζεται μυοκτονία και γίνεται κυρίως με τρωκτικοκτόνα (ποντικοφάρμακα) και με μηχανική παγίδευση.

Ανεξάρτητα από το ποιο προϊόν χρησιμοποιείται, θα χρειαστούν τρεις έως πέντε ημέρες μετά το τάισμα πριν θανατωθεί ο ποντικός ή ο αρουραίος που κατανάλωσε από το δόλωμα. Φρέσκα δολώματα πρέπει να διατίθενται συνεχώς ώστε να είναι ελκυστικά.

Τα κοινώς χρησιμοποιούμενα τρωκτικοκτόνα περιέχουν αντιπηκτικό φάρμακο. Τα Αντιπηκτικά προκαλούν το θάνατο ως αποτέλεσμα της εσωτερικής αιμορραγίας, η οποία λαμβάνει χώρα καθώς το αίμα του ζώου χάνει την ικανότητα να πήξει.

Τα δολώματα πρέπει να τοποθετούνται σε περιοχές που είναι απρόσιτες για τα παιδιά , τα κατοικίδια ζώα και πτηνά. Η χρήση των δολωμάτων σε ανθεκτικούς δολωματικούς σταθμούς συνιστάται ιδιαίτερα. Οι δολωματικοί σταθμοί προστατεύουν το δόλωμα από τις καιρικές συνθήκες και  προσφέρουν μια ασφάλεια για τους ανθρώπους, τα κατοικίδια ζώα και την άγρια ​​ζωή και τοποθετούνται δίπλα στα τοιχώματα (με το άνοιγμα πλησίον του τοιχώματος) ή σε άλλα μέρη όπου οι αρουραίοι είναι πιθανόν να εισέλθουν. 

δολωματικός σταθμός

Παγίδες για ποντίκια και αρουραίους

Η παγίδευση μπορεί να είναι αποτελεσματική μέθοδος για την καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων , αλλά απαιτεί περισσότερη δεξιοτεχνία και εργασία από τις περισσότερες άλλες μεθόδους. Είναι καλύτερα να προσπαθήσουμε παγίδευση πρώτα σε σπίτια, γκαράζ, και άλλες μικρές εγκαταστάσεις όπου μόνο μερικά ποντίκια μπορεί να υπάρχουν. Με την μηχανική παγίδευση μπορεί τα αποτελέσματα να είναι πιο άμεσα σε σχέση με τα τρωκτικοκτόνα.

Η Παγίδευση έχει αρκετά πλεονεκτήματα:

  1. δεν βασίζεται σε εγγενώς επικίνδυνα τρωκτικοκτόνα
  2. επιτρέπει στον χρήστη να βλέπει την επιτυχία του
  3. επιτρέπει την διάθεση των παγιδευμένων αρουραίων, εξαλείφοντας έτσι προβλήματα οσμής που μπορεί να συμβεί όταν η δηλητηρίαση γίνεται εντός των κτιρίων.

Υπάρχουν διάφορα είδη παγίδευσης ωστόσο τα πιο κοινά είναι οι μεταλλικές φάκες με σκανδάλη, οι κολλητικές επιφάνειες σε χαρτί ,πλαστικό ή ξύλο και τα σιδερένια κλουβιά. Επιλέγουμε την παγίδα που ταιριάζει καλύτερα εκτιμώντας την κατάσταση.

Τοποθετούμε τις παγίδες έτσι ώστε ο ποντικός να περάσει ακριβώς πάνω από τη σκανδάλη μετά από τη φυσική του πορεία . Χρησιμοποιούμε αρκετές παγίδες για να κάνουν την προσπάθεια γρήγορη και αποφασιστική. 

Καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων με φυσικό τρόπο

Η καταπολέμηση ποντικιών και αρουραίων με φυσικό τρόπο μπορεί να γίνει με χρήση υπερηχητικών συσκευών. Ωστόσο μια τέτοια λύση έχει πολλούς περιορισμούς λόγω το ότι οι συσκευές αυτές δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πολύ μεγάλους χώρους, δεν πρέπει να παρεμβάλλονται μεγάλα αντικείμενα και τοίχοι.

Επίσης έχουν ισχύ μόνο σε εσωτερικούς χώρους.  Οι υπέρηχοι έχουν απωθητική μόνο δράση και δεν εξοντώνουν, καθώς ενοχλούν το νευρικό σύστημα των ποντικών και αρουραίων και τα τρέπουν σε φυγή.

Ποντίκια βιολογία και συνήθειες

Τα ποντίκια (Mus musculus) είναι μικρά τρωκτικά με σχετικά μεγάλα αυτιά και μικρά μαύρα μάτια. Έχουν μήκος περίπου 7-10 εκατοστά και ουρά 5-10 εκατοστά. Ζυγίζουν περίπου 15 γραμμάρια και συνήθως είναι ανοιχτό γκρι χρώμα ή ανοιχτό καστανό-μαύρο.

ποντίκι mus musculus
ποντίκι mus musculus

Τα ποντίκια έχουν έντονες τις αισθήσεις της ακοής, όσφρησης, της γεύσης και της αφής. Είναι άριστοι ορειβάτες και τρέχουν σε οποιοδήποτε κάθετη και οριζόντια επιφάνεια ταχύτατα.

Ο ποντικός τρώει τα πάντα αλλά έχει προτίμηση σε σπόρους, δημητριακά και τα λαχανικά.

Τρέχουν οριζόντια και κατά μήκος καλωδίων, συρμάτων ή σχοινιών και μπορούν να πηδήξουν μέχρι και 1,5 μέτρο από το πάτωμα πάνω σε μια επίπεδη επιφάνεια. Μπορούν να περάσουν κάτω από τις πόρτες όπου υπάρχει περισσότερο από ένα κενό έστω και μισού εκατοστού . 

Βρίσκονται μέσα και γύρω από τα σπίτια και εμπορικά κτίρια και ευδοκιμούν κάτω από μια ποικιλία συνθηκών. Καταναλώνουν και μολύνουν τα τρόφιμα που προορίζονται για τον άνθρωπο και τα κατοικίδια ζώα. Στην ύπαιθρο τρέφονται και με έντομα.

Τα ποντίκια στο σπίτι μπορούν να προκαλέσουν πολλές βλάβες σε πόρτες, πατώματα, αντικείμενα αλλά και σε συσκευές, καλώδια, κ.α με το ροκάνισμα των δοντιών τους. Οι ποντικοί μολύνουν τους χώρους αφήνοντας περιττώματα και ούρα και είναι ικανά να διαδώσουν αρρώστιες.

Οι φωλιές ποντικιών κατασκευάζονται από τεμαχισμένο χαρτί, αφρολέξ ή άλλο ινώδες υλικό. Τα ποντίκια είναι δραστικά κυρίως τη νύχτα, αλλά μπορεί να φανούν περιστασιακά και κατά τη διάρκεια της ημέρας. 

Αναπαράγωνται συνεχώς. Σε ένα μόνο χρόνο το θηλυκό μπορεί να έχει δέκα γέννες συνήθως πέντε ή έξι νεογνά η κάθε μία. Τα νεογνά γεννιούνται περίπου 20 ημέρες μετά. Η διάρκεια ζωής ενός ποντικιού φτάνει ως και 4 έτη. Τα περιττώματα τους μπορούν να προκαλέσουν αρρώστιες στον άνθρωπο όπως άσθμα, τριχόπτωση κ.α.

Αρουραίοι είδη, βιολογία και συνήθειες

Οι αρουραίοι είναι πιο μεγάλα τρωκτικά από τα ποντίκια. Υπάρχουν τρία κύρια είδη αρουραίων :

  • ο καφέ ή νορβηγικός ( Rattus Norvegicus )
  • ο μαύρος ( Rattus Rattus)
  • o αρουραίος των αγρών ( Microtus Arvalis )

Το χρώμα δεν αποτελεί διαγνωστικό χαρακτηριστικό. Τα περιττώματα είναι επίσης ένας χρήσιμος οδηγός αναγνώρισης των διαφόρων ειδών των τρωκτικών.

Ο καφέ ή νορβηγικός αρουραίος (Rattus norvegicus) διακρίνεται από τον αρουραίο των πλοίων ή μαύρο (Rattus rattus) από το μέγεθος του σώματος, το ρύγχος, τα αυτιά καθώς και τη μικρή μήκους σε σχέση με το υπόλοιπο σώμα, ουρά.

rattus norvegicus αρουραίος
αρουραίος Rattus norvegicus

Είναι πιο μεγαλόσωμος από τον μαύρο αρουραίο. Το σώμα του έχει μήκος από 18 ως 25 εκατοστά και ουρά από 15 έως 25 εκατοστά. Η γούνα τους είναι χονδροειδής, καφετί με διάσπαρτα μαύρα μαλλιά στις ανώτερες επιφάνειες. Η γούνα στην κοιλιά είναι συνήθως γκρίζα έως κιτρινωπό-λευκή, και έχει μια γυμνή ουρά. Γεννάει 5-6 φορές τον χρόνο κατά μέσο όρο.

Ο μαύρος αρουραίος (rattus rattus) είναι κοινό είδος σε αποθήκες, πλοία, υπονόμους, λιμενικές εγκαταστάσεις. Έχει σώμα μήκους από 12 έως 20 εκατοστά και η ουρά από 14 έως 23 εκατοστά. Το θηλυκό γεννάει κατά μ.ο 5-6 φορές τον χρόνο. Ζει μέχρι δύο χρόνια.

rattus rattus αρουραίος
αρουραίος rattus rattus

Οι αρουραίοι των αγρών είναι μικροί σε μέγεθος περίπου 12 εκατοστά και με πολύ μικρή ουρά. Έχει χρώμα καστανό και ζει στους αγρούς , σκάβοντας το χώμα με τα πόδια του δημιουργεί λαγούμια και στοές για να κυκλοφορεί και να προφυλλάσεται.

Βρίσκονται μέσα και γύρω από τα σπίτια, εστιατόρια, πλοία, γκαράζ, αποθήκες, εμπορικά κτίρια, αποθήκες, υπονόμους, σοκάκια, χωματερές, σκουπίδια ,αυλές, χαράδρες και αγροτικά κτίρια-χωράφια.

Τρώνε και να μολύνουν μεγάλες ποσότητες ζωοτροφών, προκαλούν βλάβες με το ροκάνισμα τους σε κτίρια, συσκευές, έπιπλα, σύρματα, και είναι ικανά να διαδώσουν σοβαρές ασθένειες στους ανθρώπους και τα ζώα. 

Οι αρουραίοι μπορούν να ανιχνευθούν με τα περιττώματα τους ή αν υπάρχει απόδειξη του νωπού ροκάνισματός τους ή της χαρακτηριστικής δυσοσμίας που δηλώνει τη παρουσία τους , ειδικά με τη δυσοσμία που προέρχεται από την γούνα, τα περιττώματα και τα ούρα τους.

Οι αρουραίοι τρέφονται με σχεδόν τα πάντα, αλλά προτιμούν υψηλής ποιότητας τρόφιμα, όπως τα τρόφιμα κατοικίδιων ζώων, κρέατος, φρούτα, λαχανικά και τα δημητριακά και απαιτούν νερό καθημερινά ειδικά όταν τρέφονται με ξηρά τροφή.

Έχουν έντονες τις αισθήσεις της ακοής, όσφρησης, της γεύσης και της αφής,είναι άριστοι ορειβάτες και κολυμβητές και χρησιμοποιούν τις εν λόγω ικανότητες για να βρουν τροφή ή καταφύγιο.

Οι αρουραίοι γεννούν από έξι έως 12 νεαρά, τα οποία γεννιούνται από 21 έως 23 ημέρες μετά το ζευγάρωμα. Οι νέοι αρουραίοι μετά την γέννα είναι σεξουαλικά ώριμοι σε περίπου τρεις μήνες. Η Αναπαραγωγή εμφανίζεται κυρίως σε άνοιξη και το φθινόπωρο. Η διάρκεια ζωής ενός αρουραίου είναι συνήθως 12 έως 18 μήνες.

Πως ξεχωρίζουν τι θα φάνε οι αρουραίοι;

Το περιβάλλον κάθε αρουραίου είναι γεμάτο με πολλά πιθανά τρόφιμα και με δηλητήρια φυσικά και τεχνητά. Πώς ο αρουραίος έχει καταλάβει τι να φάει;

Ο αρουραίος ακολουθεί τον βασικό κανόνα ότι “αν κάποιος άλλος το έτρωγε, μπορώ να το φάω και εγώ”.

Πριν από τη γέννηση οι εμβρυϊκοί αρουραίοι ανιχνεύουν σωματίδια με οσμή που προέρχονται από τη διατροφή της μητέρας . Έτσι οι νεογέννητοι αρουραίοι ανταποκρίνονται θετικά σε αυτά τα τρόφιμα. Επίσης οι νεογέννητοι αρουραίοι λαμβάνουν πληροφορίες για τη διατροφή της μητέρας τους μέσω του γάλακτος κατά τον θυλασμό. Όταν απογαλακτίζονται και τρώνε στερεά τρόφιμα για πρώτη φορά, χρησιμοποιούν τους ενήλικους αρουραίους ως οδηγούς.

Κατά την ενηλικίωση όταν και τρέφονται μόνοι τους , οι επιλογές τους σε τρόφιμα επηρεάζονται από κοινωνικές αλληλεπιδράσεις που μπορεί να συμβαίνουν . Μυρίζουν τα τρόφιμα στη γούνα, τα μουστάκια και ειδικά στην αναπνοή ή στα ούρα (σήμανση) άλλων αρουραίων και προτιμούν έντονα τα τρόφιμα που έτρωγαν προηγουμένως άλλοι αρουραίοι.

Αλλά αυτή η διαδικασία δεν είναι εντελώς άνευ κινδύνου. Η κοινωνική μάθηση δεν βοηθά τους αρουραίους να εντοπίζουν τα δηλητήρια: ένας αρουραίος προτιμά ακόμα τα τρόφιμα που μυρίζει στις αναπνοές των άλλων ακόμη και αν οι άλλοι αρουραίοι αρρωσταίνουν ή πεθαίνουν

Οι αρουραίοι μαθαίνουν επίσης τι να μην τρώνε, και εδώ μπαίνει η αποφυγή δηλητηριάσεων:

Οι αρουραίοι είναι φοβικοί όταν πρόκειται για φαγητό και τείνουν να αποφεύγουν νέα τρόφιμα. Εάν ένας αρουραίος δοκιμάσει ένα νέο φαγητό, μπορεί να δοκιμάσει μόνο μια μικρή ποσότητα την πρώτη φορά. Εάν το φαγητό κάνει τον αρουραίο να αισθάνεται άρρωστος, αποφεύγει σχολαστικά αυτό το φαγητό στο μέλλον.

Επίσης αν ένας αρουραίος τρώει κάτι που το κάνει να αισθάνεται ναυτία, δεν μπορεί να κάνει εμετό (ένας άλλος λόγος για έναν αρουραίο να είναι πολύ προσεκτικός σε αυτό που καταναλώνει). Αλλά έχει μια εναλλακτική λύση στον εμετό, που ονομάζεται ” pica “, που σημαίνει την κατανάλωση μη τροφίμων όπως πηλό.

Όταν ένας αρουραίος αισθάνεται άρρωστος μπορεί να τρώει πηλό, πράγμα που μπορεί να βοηθήσει στην αραίωση της επίδρασης της τοξίνης στο σώμα.

Επομένως, οι αρουραίοι δεν “γεννιούνται” με τη γνώση των ασφαλών τροφίμων και των δηλητηρίων. Αν ‘αυτού, έχουν τη δυνατότητα να μάθουν ποια στοιχεία στο περιβάλλον τους είναι ασφαλή για κατανάλωση και ποια είναι δηλητηριώδη.

Γιατί τα ποντίκια και οι αρουραίοι ουρούν τόσο πολύ;

Οι αρουραίοι και τα ποντίκια χρησιμοποιούν τα ούρα τους ως ένδειξη-σήμανση πληροφοριών για αυτά και για τον χώρο.

Η σήμανση των ούρων έχει πολλές έννοιες, ανάλογα με τον αρουραίο που έκανε το σήμα των ούρων και τον αρουραίο που το μυρίζει. Τα σήματα χρησιμοποιούνται για να προσελκύσουν αρουραίους του αντίθετου φύλου.

Ένας αρουραίος χρησιμοποιεί τα δικά του μυρωδικά για να διατηρήσει ένα πεδίο οσμών και να τον βοηθήσει να περιηγηθεί στο τοπίο ή να δηλώσει την κυριαρχία του. Οι ενήλικοι αρουραίοι σηματοδοτούν ασφαλείς θέσεις τροφίμων για να προτρέψουν τα μικρότερα να φάνε.

Οι αρουραίοι σηματοδοτούν ο ένας τον άλλο, επίσης. Μεταξύ ανδρών και γυναικών, η σήμανση αυτή είναι πιθανώς σεξουαλική. Τα θηλυκά τείνουν να σηματοδοτούν τα αρσενικά που τους αρέσει περισσότερο.

Οι ανήλικοι σηματοδοτούν τους ενήλικες επίσης. Τα αρσενικά σηματοδοτούν και άλλα αρσενικά: τα κυρίαρχα αρσενικά σηματοδοτούν τους υποτάκτες περισσότερο από το αντίστροφο, αλλά και οι υποδεέστεροι. Οι υφισταμένοι σημαίνουν τόσο τους κυρίαρχους όσο και τους άλλους υφισταμένους.

Συμπέρασμα η σήμανση ούρων δεν σημαίνει το ίδιο πράγμα κάθε φορά. Οι χημικές ενδείξεις που περιέχονται στα ούρα ποικίλλουν αναλόγως με τη βιολογία του αρουραίου που παρήγαγε τα ούρα. Η έννοια ενός συγκεκριμένου σημείου ούρων εξαρτάται από το άτομο – την ηλικία, το φύλο, την κοινωνική του κατάσταση και την αναπαραγωγική του κατάσταση. Επιπλέον, οι αρουραίοι που μυρίζουν ένα σήμα ούρων μπορούν να συλλέξουν ένα διαφορετικό μήνυμα από αυτό ανάλογα με το ποιοι είναι.

fb cover 2